Χώρια....

Απόψε θα κοιμηθούμε χώρια.
Εσύ εκεί, σπίτι σου.
Εγώ εδώ, σπίτι μου.
Ξέρω.
Με θέλεις κοντά σου.
Ξέρω.
Σε θέλω κοντά μου.
Να με πάρεις αγκαλιά.
Να σε πάρω αγκαλιά.
Να μου γκρινιάξεις.
Να σου γκρινιάξω.
Να χαϊδέψεις.
Να χαϊδέψω.
Να φιλίσω.
Να φιλιθώ.
Απόψε όμως δεν.
Απόψε χώρια.
Μελαγχολώ απόψε.
Όμως μέσα μου ξέρω.
Μερικές φορές το χώρια, κάνει καλό.
Έτσι σποραδικά.
Χωρίς αιτία.
Χωρίς αφορμή.
Δίχως θυμό.
Δίχως ηνάτι
Να μένει ο καθένας μόνος.
Για λίγο.
Για να λαχταρίσει τον άλλο.
Για μια βραδυά
Για να σκεφτεί.
Για να νιώσει και την απουσία.
Ώστε η παρουσία να συνεχήσει να έχει ουσιαστικό νόημα.
Η Χαρούλα σε ένα τραγούδι της λέει πώς το πολύ μαζί σκοτώνει.
Εγώ μας θέλω ζωντανούς.
Χώρια απόψε.
Αύριο πάλι μαζί.
Σ'αγαπώ.
Άντρα μου.