Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

A kiss is still a kiss

φωτό by Paulo Franco

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
 

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Φτου σας ξεφτυλισμένοι!!! Καθάρματα!!! (2)

Την μάζεψαν άρον-άρον την τροπολογία, έμαθα. Δημοσίευσαν τα ονόματα των οφιλετών και θα επανέλθουν με αποδείξεις (λέει) ότι πράγματι δεν γίνεται να εισπραχθούν αυτοί οι φόροι, 24δις €. Σιγά τα ψιλά θα μου πείτε, εγώ ξοδεύω τόσα μέσα σε ένα σαββατοκύριακο.

Βρε τι κωλλοπιλάλα τους έχει πιάσει να σώσουν κάποιους φοροφυγάδες από τους φόρους τους...

Όπως διαβάζω από την ημερήσιο τύπο:
Πρώτος στη λίστα των οφειλετών (αν εξαιρέσει κανείς τη χρηματιστηριακή εταιρεία που βαρύνεται με πρόστιμα ύψους 5,1 δισ. ευρώ για το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων) φιγουράρει επιχειρηματίας λογιστής από τη Θεσσαλονίκη με τα αρχικά Ν.Κ. με συνολική οφειλή 636,3 εκατ. ευρώ, ο οποίος εμπλέκεται σε υποθέσεις παράνομων επιστροφών ΦΠΑ στην εφορία Ιωνίας Θεσσαλονίκης.
Στα αξιοπερίεργα είναι ότι και ο 8ος στη σχετική λίστα ανήκει στην ίδια εφορία και έχει τα ίδια αρχικά Ν.Κ. με συνολικά χρέη 254,9 εκατ. ευρώ. Στους πρώτους 30 βρίσκονται δημόσιοι οργανισμοί, δημοτικές επιχειρήσεις, ασφαλιστικές εταιρείες αλλά και εταιρείες ηλεκτρικών, ηλεκτρονικών, φωτογραφικών ειδών μικρού βεληνεκούς και μία κατασκευαστική εταιρεία. Από την 30ή θέση και κάτω βρίσκονται τράπεζες, ασφαλιστικές, αθλητικά σωματεία και εταιρείες από όλους τους κλάδους της επιχειρηματικής δραστηριότητας όπως τρόφιμα, ένδυση, κατασκευές, τουρισμός, διαφήμιση, αναψυχή κ.ά.

Φτωχαδάκια είναι μπρε!!!!....

Α! έχω και μια  απορία!!: Με τους υπαλλήλους των ΔΟΥ που τους έκαναν πλάτες θα ασχοληθεί κανείς;;;

2.100 καθρέπτες

Δημιουργήθηκε mirror site του Wikileaks σε server της Ελευθεροτυπίας. Άλλο ένα ανάμεσα στα 2.100 που υπάρχουν ήδη, http://wikileaks.enet.gr/ για όποιον ενδιαφέρεται.
Έχω την αίσθηση ότι η τόσο μεγάλη προθυμεία του κόσμου να δημιουργήσει τόσο γρήγορα τόσα πολλά mirror site του Wikileaks είναι έκφραση της γενικότερης αντιπάθειας των πολιτών αυτό του πλανήτη απέναντι στις κυβερνήσεις του και ιδιαίτερα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ για τις πρακτικές φίμωσης, την διαφθορά και τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει ανά τον κόσμο.

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Φτου σας ξεφτυλισμένοι!!! Καθάρματα!!!

Όχι δεν έχω χάσει τα φρένα μου - αλλά κοντεύω.

Χαρίζουν άκουσον-άκουσον 24δις € , ναι καλά διαβάζεις 24δις € (από τα 32,5δις€ συνολικά) στους φοροφυγάδες με άρθο του Μνημονίου και από την άλλη βυθίζουν τον κόσμο στην ανεργία και στην ανέχεια - 1 στους 5 Έλληνες είναι ήδη φτωχός και που είστε ακόμη δεν είδαμε τίποτα.

Διαβάστε όλο το άρθρο από στην Ελευθεροτυπία εδώ.

Αυτή είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής;
Γιωργάκη εσύ έλεγες πως μόλις βγεις πρωθυπουργός θα τα εισέπρατες αυτά τα 32,5δις€.
Σε ποιούς τα χαρίζεις Γιωργάκη;

Φωνή λαού οργή θεού, Γιωργάκη. Στο έμαθε αυτό η μαμά Μαργαρίτα, Γιωργάκη;;
Έννοια σας και δεν θα αργύσει η μέρα που θα φύγετε νύχτα. Καλά το πάτε!!!

Don’t Ask, Don’t Tell repeal bill is dead


Άσχημες οι εξελίξεις για την πολιτική "Don't ask, don't tell".
Αν και η ψηφορία ήταν 57 υπέρ και 40 κατά, για την εξέταση νομοσχεδίου που περιλαμβάνει διάταξη
για την κατάργηση πολιτικής η οποία απαγορεύει στους αμερικανούς στρατιωτικούς να αποκαλύπτουν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις (νόμος Κλίντον)
, χρειάζονταν 60 ψήφοι υπέρ για να προχωρήσει το νομοσχέδιο παραπέρα.
Κρίμα.
Το πλήρες άρθρο από το 365gay.com εδώ.
Στο μεταξύ από άλλες δημοσιογραφικές πηγές έγινε γνωστό ότι ο ίδιος ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα εξέφρασε την απογοήτευσή του για την ψηφοφορία στη Γερουσία.

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Γουϊκιλίκς - η αυτοκρατορία ξεβρακώνεται


Πολύ μου αρέσουν οι εξελίξεις σχετικά με τη διαροή των απόρρητων εγγράφων από τις απανταχού πρεσβείες της αυτοκρατορίας. Ούτε βόμβες, ούτε αιματοχυσίες ούτε τίποτα, απλά όλα στο φως. Όμως μην γελιέστε πρόκειται για πόλεμο στην κυριολεξία και με Π.
Οι μάγκες πιάσανε τις μυστικές υπηρεσίες στον ύπνο, φωτιά στα μπατζάκια τους βάλανε.
Η αυτοκρατορία όμως δεν είναι αυτό που φαίνεται..... είναι πολύ χειρότερη. Δείτε πόσο εύκολα βγήκε ένταλμα από τη διεθνή μπατσονομία για σύλληψη του Τζούλιαν Ασάντζ, τίποτα δεν είναι σύμπτωση.

Ταυτόχρονα φαίνεται και ποιες χώρες (πραγματικά?) πιστεύουν στην ελευθερία του λόγου και της διαφάνειας προσφέροντας φιλοξενία στο διωκόμενο ιστοτόπο (πονηρά σκεφτόμενος βέβαια μπορεί πιθανόν να το κάνουν από καθαρό συμφέρον και άμα ο Γουϊκιλίκς βγάλει δικά τους άπλυτα στη φόρα να γίνουν μικρές αυτοκρατορίες οι ίδιες).

Ελπίζω να ακολουθήσουν και τα έγγραφα από άλλα κράτη που το παίζουν τσαμπουκάδες βλ. Τουρκία, Ισραήλ, Ιράν, Κίνα, κράτη Δυτικής Ευρώπης κλπ ..... θα δείξει....

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Γέλα ρε!!!!

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 22.ΧΙ.2010

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Εις απάντησιν....

Σε απάντηση του οχετού μίσους που εξαπολύει ο Άνθιμος Θεσσαλονίκης, το υπόλοιπο παπαδαριό και οι "πιστοί" τους
φωτό by Andrzej Kciuk

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Εξευτελισμός και κατάντια


Ακόμα και σε μια Δημοκρατία έτσι όπως την κατάντησε ο Γιωργάκης, με Μνημόνιο αντί για Σύνταγμα, ακόμα και σε μια Δημοκρατία υπό την Κατοχή της τηλεοπτικής τυραννίδας, οι εκλογές δεν μπορούν να 'ναι η απειλή που επισείει ο Ισάδελφος Νικολάκης Παπανδρέου για να κάθονται καλά οι μουζίκοι.
 
Σε μια Δημοκρατία, έστω αιχμάλωτη ή ακρωτηριασμένη το δίλημμα «ή με ψηφίζετε ή το χάος» είναι ηλίθιο και ανήθικο.

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Το παραμύθι του κακού..."εβραίου"

Αντιγράφω από τον σημερινό Ναυτίλο της Ελευθεροτυπίας:


   .......Κι επιτέλους! να τελειώνουμε με το παραμύθι των δημοσίων υπαλλήλων, ένα είδος «εβραίων» της εποχής μας που μας φταίνε για όλα.

Από το 1.035.000 που εργάζονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (ανάλογο ποσοστό με της Γαλλίας ή της Γερμανίας), στον στενό δημόσιο τομέα εργάζονται 776.000.
Αν αφαιρέσουμε απ' αυτούς τους στρατιωτικούς, τους λοιπούς ένστολους, τους 180.000 εκπαιδευτικούς, τους γιατρούς, αυτοί που απομένουν είναι γύρω στις 400.000 ψυχές.
Είναι όλοι αυτοί διεφθαρμένοι; τεμπέληδες και κομματόσκυλα; Ας δεχθούμε
για την οικονομία της συζήτησης (περί το ποιος κατέστρεψε την οικονομία) ότι είναι οι μισοί.
Αυτά λοιπόν τα 200.000 ρουσφέτια των πράσινων και των βένετων, αυτά τα 200.000 όντως αθύρματα, αυτοί οι ραγιάδες έφαγαν τα λεφτά των Ελλήνων κι όχι οι τραπεζίτες, όχι οι κρατικοδίαιτοι ιδιώτες, όχι ο κ. Σημίτης, όχι ο κ. Καραμανλής,
την Ελλάδα κυβερνούσε ο κ. Απόστολος Χλυμίντζουρας, τέρας του δημοσίου τομέα, κρυμμένο να καραδοκεί στην πολεοδομία Κωλοπετινίτσας.
         Λέγε - λέγε - λέγε, που έλεγε κι ο Γκαίμπελς, στο τέλος έγινε πιστευτό ότι ο δημόσιος υπάλληλος φταίει για όλα, ότι ο κάθε χολερικός μπορεί να τον βρίζει -επιτέλους, έχουμε πάλι όλοι τον «εβραίο» που χρειαζόμαστε για να προπηλακίζουμε...........
        

............................................................................................................................

Αυτό το παραμύθι του κακού "εβραίου" με το οποίο μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου για να στρεφόμαστε κάθε φορά κατά της ουράς αντί κατά της κεφαλής του ψαριού που βρώμισε πρώτη, έχει διαλύσει την κοινωνική αλληλεγγύη και την συλλογικότητα των Ελλήνων τις τελευταίες δεκαετίες.


Αν κατάφεραν να κάνουν κάτι όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν από την Ελλάδα είναι αυτό: Να στρέψουν την μία κοινωνική ομάδα κατά της άλλης και συνεπώς να μας "δουλεύουν" όλες τις κοινωνικές ομάδες μαζί.
Συνδιάστε το τώρα αυτό με την ρουσφετολογική πολιτική κάθε λογοίς, μέσω της οποίας έχει διαβρωθεί πολιτικά και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας.
Συνδιάστε το με την νοοτροπία του κακομάθημένου παιδιού με την οποία έχουμε μεγαλώσει οι περισσότεροι νεοέλληνες.
Να κοιτάς το συμφέρον σου, μας μαθαίνουν από παντού έμεσα και άμεσα. Πρώτοι από όλους με το έμπρακτο παράδειγμα τους οι πολικοί και οι ισχυροί του τόπου αυτού. Το αν το συμφέρον σου είναι δίκαιο ή όχι σημασία δεν έχει καμμιά φτάνει να έχεις τις κατάλληλες γνωριμίες (you know ρουσφέτι;;)


Πως λοιπόν να καταψηφίσεις μια κυβέρνηση η οποία σε έχει κάνει σαν τα μούτρα της;; είναι σα να καταψηφίζεις τον εαυτό σου. Ποιός φταίει λοιπόν;; Μα ο διπλανός, αυτός, ο κακός ο "εβραίος".

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Φιντέλ το μετάνιωσε...



Διαβάζω εδώ στο in.gr ότι ο Φιντέλ Κάστρο μετάνιωσε και ζήτησε συγνώμη για τις διώξεις που δέχτηκαν (και ακόμα δέχονται συμπληρώνω εγώ) οι ομοφυλόφιλοι στην Κούβα κατά τα χρόνια της επανάστασης.

Τώρα πως να το σχολιάσει κανείς αυτό;;
- Η ζημιά έχει ήδη γίνει. Τόσα χρόνια προπαγάνδας και κυριγμάτων μίσους ξεριζώνονται με μια απλή συγνώμη από το μυαλό των ανθρώπων;;
- Κάλλιο αργά, παρά ποτέ;;
- Φροντίζει ο Φιντέλ για την υστεροφημία του;;
- Να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω λάδι;;

Να δω τον Φιντέλ σε Pride στην Αβάννα και τι στον κόσμο.

Υ.Γ.
Α! παραλίγο να το ξεχάσω: Καλό μήνα προς όλους. Το καλοκαίρι συνεχίζεται μέχρι την ισημερία στις 23/9 (το γράφω για κάτι άσωτους που νομίζουν ότι το καλοκαίρι τελιώνει σήμερα).

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Η ζωή προηγείται...


Επειδή γενικώς τώρα τελευταία τρώμε πολύ μιζέρια και κατήφια στη μούρη.
Επειδή όλοι μιλάνε για έναν Σεπτέμβη μαύρο και άραχνο.
Επειδή ο τρόμος έχει γίνει το νέο ναρκωτικό.

Άντε μου στα τσακίδια με την προπαγάνδα τους και τα παπαγαλάκια τους, προτιμώ τη ζωή από τον αργό θανατό τους.

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

Ένα πρωινό .... στη Σαλαμίνα....

ΟΧΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ! ΟΧΙ ΜΑΓΙΩ! ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΚΑΙ ΑΚΤΕΣ.
Πρωϊνό μπάνιο χωρίς μαγιό (ναι ο Λαγωνικός αρέσκεται στον γυμνισμό) σε μια μικρή παραλία στη Σαλαμίνα. 

Σιγά τα σπουδαία θα μου πείτε..... και τι έγινε; .... έχετε απόλυτο δίκιο....

Το σπουδαίο στην υπόθεση δεν είναι η καταπληκτική εμπειρία του συγκεκριμένου πρωινού μπάνιου σε μια απομονωμένη παραλιούλα στη Σαλαμίνα αλλά το γεγονός ότι ενώ είχα ξεχάσει το κράνος (αξίας άνω των 300€) πάνω στη σέλα της μοτοσυκλέτας για πάνω από δύο ώρες, κανείς από τους διερχόμενους δεν άπλωσε το χέρι του να το πάρει.....

Υπάρχει ακόμα ελπίδα για αυτό τον τόπο!!

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Διακοπές.... τέλος.

Αχ, βαχ. Τέλος για φέτος οι διακοπές αδέρφια μου, αλήτες,,,, σκυλιά.
Μια εβδομάδα στο πατρικό μου Κρήτη και άλλη μια στο εξοχικό του μικιού μου στην Πελλοπόνησο περάσαμε τέλεια: Βόλτες στο λιμάνι των Χανίων, εκδρομούλες στα πέριξ του Διακοπτού, αραλίκι στη παραλία, γυμνισμό στη Φαλάσαρνα και στη Καλογριά, καλό φαγητό σε ταβέρνες που δεν ήξεραν πολλοί, σπιτικό φαγητό από την εκάστοτε μαμά (αυτό που το πας;;), αγκαλίτσες και φιλάκια στα κλεφτά όταν οι γονείς δεν έβλεπαν (40 χρονών μαντράχαλος σου λέει μετά). Ναι βρε! κάναμε και σεξ. Κόβεται το σεξ;;

Δεύτερη μέρα στη δουλειά, πάλι, σήμερα και ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι έχοντας μπροστά μου ολόκληρο Αύγουστο και τουλάχιστον μισό Σεπτέμβη με πιάνει σύγκρυο.

Άλλες φορές πάλι με πιάνει μια "τρελλή" αισιοδοξία ότι παρόλο που θα εργάζομαι, το υπόλοιπο του καλοκαιριού θα το περάσω τέλεια.

Ευτυχώς που η κατάσταση της αισιοδοξίας κρατάει περισσότερο από την άλλη τη μαύρη.

Είδομεν.....

Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

ΓΕΦΥΡΑ



νέους κόσμους
Θέλω μαζί σου να δω
Να γεννηθούμε
Στο φως
σε κρυσταλλένιο βυθό
μαζί σου θέλω να μπω

αλλάζουν θέση
οι πλανήτες και φορά
και σχηματίζουν τ' άστρα
γέφυρα

ο ήλιος βγαίνει
μες στο σκοτάδι φωτιά
στην ψυχή σου κοίτα
με μάτια-ακτίνες
θέλω τον κόσμο να δω
στην άλλη άκρη κοίτα

αλλάζουν θέση
οι πλανήτες και φορά
και σχηματίζουν τ' άστρα
γέφυρα

Αφιερωμένο στο μικιό μου

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Η άδεια που δεν γέμισε ποτέ...

Σήμερα ξανά για δουλειά μετά από μία εβδομάδα άδειας - εξ ού και η εξαφάνιση μου από τη blogόσφαιρα.

Με το μικιό μου μαζί ήμασταν όλες τις μέρες, χαδάκια, αγκαλίτσες γούτσου-γούτσου. Πετάξαμε και ο ένας τα μάτια του αλλουνού έξω βεβαίως-βεβαίως. Ρίξαμε και δυό καβγαδάκια - έτσι για να μην ξεχνιώμαστε βρε αδερφέ.
Πήγαμε σε φίλους, αράξαμε σπίτι στο Πέραμα και χαζεύαμε τη θέα (αλήθεια σας έχω δείξει τη θέα που έχω από το μπαλκόνι μου;; όχι;; - θα επανέλθω με σχετικό πόστ).
Πήγαμε και στη συναυλία των Aerosmith, μια χαρά, δε λέω.
Άλλη μέρα είδαμε στο σινεμά το Price of Persia - πολύ καλή στο είδος της, την συστήνω ανεπιφύλακτα για όσους δεν την έχουν δει ακόμη, σπεύσατε.

Ντάξ, δεν πέρασα άσχημα.

Αλλά να, δεν ήταν καλοκαίρι αυτό. Τη μια κρύο, την άλλη αέρας, μετά συνεφιά με βροχή από πάνω λες και είναι Οκτώβρης. Μου χάλασε όλη τη διάθεση για ξεγνοισιά.
Ήθελα να πηγαίναμε για μπάνιο κάθε μέρα, πήγαμε μόνο μία όλη κι όλη.

Επέστρεψα στη δουλεία με διάθεση, σαν να μην έλειψα καθόλου.

Φτου

Ελπίζω στα μέσα Ιούλη που θα είναι η επόμενη άδεια να είναι καλύτερα τα πράγματα σε ότι αφορά τον καιρό γιατί θα τραβήξω τις κωλότριχές μου στο τέλος από τα νεύρα.

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Ο ομοερωτισμός του φωτογράφου Paulo Cesar

Από τα αναδυόμενα αστέρια στον χώρο της φωτογραφίας στην Πορτογαλία πάρτε λίγη πυρκαγιά για να για να έρθετε στα ίσα σας. Για όποιον δεν του φτάνει η ζέστη των ημερών. Εγώ σας αφήνω προς το παρόν (στένεψε ξαφνικά το παντελόνι στον καβάλο...) και τα ξαναλέμε σε λίγο, ναι;;























Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Σιγά!!! η πατρίδα κοιμάται... και εμείς μαζί της



Για να «σώσει» την πατρίδα η κυβέρνιση, βουτάει, αρπάζει και υπεξαιρεί τα 2/14 από το υστέρημα του συνταξιούχου.

Αν όμως έπαιρνε τα 2/14 από το περίσσευμα των Τραπεζών (που κατέχουν πλούτο ίσα με 600 δισ. ευρώ) θα εξοικονομούσε, για την πατρίδα πάντα, 86 δισ.! (Στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας)

Αν αντί να βουτήξει τα 2/14 από το υστέρημα του μισθωτού έπαιρνε τα 2/14 απ' το περίσσευμα των πολυεθνικών (όπως καλή ώρα η Ζήμενς) -και οι οποίες κατέχουν πλούτο ίσα με 700 δισ. θα μάζευε άλλα 100 δισ. ευρώ (τα στοιχεία απ' τον ICAP)

Αν, τέλος, έπαιρνε τα 2/14 απ' το περίσσευμα των 500 δισ. που διακινούνται ετησίως μέσω οφ σορ, θα εξασφάλιζε ακόμα 72 δισ. ευρώ. (Τα στοιχεία απ' τον ΣΔΟΕ)

Με έναν λόγο και με τρεις κινήσεις, η κυβέρνηση, αν ήταν του λαού κι όχι των λαμόγιων, θα μάζευε σε πρώτη δόση 258 δισ. ευρώ, στέλνοντας το δημόσιο χρέος προς εξόφλησιν...

Βεβαίως τέτοιες λύσεις θεωρούνται ανεδαφικές, αντιπαραγωγικές, ανίερες και κινδυνώδεις -από ποιους;

Απ' τους θύτες μας! Λογικόν, «νόμιμο και ηθικό» για αυτούς είναι να αφαιμάσσουν τον λαό, αφού μάλιστα αυτήν την εντολή τούς δίνει, λένε, ο λαός κάθε φορά στις εκλογές!

Ελευθεροτυπία/Ριζοσπάστης 11/06/2010



Φρικάρατε αγαπητά μου κουταβάκια;;;; Φρικάραμε να λέτε.

... και για να μην σας μπερδεύει η φωτογραφία: "Όλα τα βαμπίρ την ιδια μούρη έχουν"

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

40. Ε και;;;


Γιατρέ μου μπαίνω κατευθείαν στο ψυτό (είσαι κομάτι ακριβός, που να μη σώσεις!!)

(αχ ... ωραίος καναπές)

α. Φαίνομαι - έτσι λένε οι άλλοι - για 30άρης - το γονίδιο από τη μαμά βλέπετε.
β. Αιθάνομαι όμως να έχω μείνει κολυμένος εκεί γύρω στα 25-27. Κάνω πάνω-κάτω τα ίδια πράγματα που έκανα και τότε (καλό είναι τώρα αυτό;;). Όσο τουλάχιστον μου επιτρέπουν τα οικονομικά μου.
γ. Και δεν έχω φυσικά ιδέα τι πάει να πει να είναι κάποιος 40.
δ. Το ωραίο στην υπόθεση είναι ότι όταν το λέω στον εαυτό μου και με πιάνουν τα γέλια.

Γιατρέ πείτε μου .. ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ;;;;

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

A little piece of history repeating

Κουβεντιάζοντας με τους πιτσιρικάδες που υπάρχουν στην ευρήτερη παρέα μου κατάλαβα ότι κάποιοι ήξεραν το pride, κάποιοι όχι, οι περισσότεροι όμως (surprise) δεν ήξεραν καν την ιστορία του. Από που ξεκίνησε. Φυσικό μου φαίνεται αφού αν δεν τους το πούμε εμείς οι παλιότεροι ποιός θα τους το πει;; Το ελληνικό σχολείο έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του.

Λίγη ιστορία λοιπόν από σχετικό άρθρο στην εφιμερίδα "Τα ΝΕΑ".

Τα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας
Ως επέτειος µνήµης στην επίθεση που είχε δεχθεί το βράδυ της 28ης Ιουνίου 1969 το «Stonewall Ιnn», δηµοφιλές γκέι κλαµπ στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, άρχισαν να διοργανώνονται τα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας. Βαριά οπλισµένοι άνδρες της Αστυνοµίας είχαν εισβάλει στο µπαρ απευθύνοντας την κατηγορία της παράνοµης πώλησης οινοπνεύµατος. Ακολούθησε έλεγχος στους 200 θαµώνες.
Στη συνέχεια έγιναν σοβαρά επεισόδια ανάµεσα στους γκέι και την Αστυνοµία, τα οποία συνεχίστηκαν και τις επόµενες νύχτες. Ένα µήνα µετά γκέι ακτιβιστές διοργάνωσαν το Γκέι Απελευθερωτικό Μέτωπο, ζητώντας µεταξύ των άλλων να σταµατήσουν οι παρενοχλήσεις από την Αστυνοµία και να προστατεύονται οι οµοφυλόφιλοι στους χώρους εργασίας. Ακολούθησαν νέα συλλαλητήρια. Υστερα από έναν χρόνο διοργανώθηκε η πορεία για το «Stonewall», ως διαµαρτυρία για όσα είχαν συµβεί εις βάρος των οµοφυλοφίλων. Από τότε εκδηλώσεις για την επέτειο άρχισαν να διοργανώνονται και σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ και στη συνέχεια σε άλλες χώρες, µε τον τίτλο «Ρride» (Υπερηφάνεια).

Athens Pride 2010




Το πρώτο pride το έχασα και πολύ είχα στεναχωριθεί τότε.

Πρώτη φορά πήγα στο δεύτερο pride. Ήμουν μόνος, δεν είχα παρέα και η αλήθεια είναι ότι στην παρέλαση αισθανόμουν πολύ "κάπως". Το αίσθημα απελευθέρωσης όμως που ένοιωσα μετά, ήταν το κάτι άλλο.

Την επόμενη χρονιά βρέθηκα με το τότε μωρό μου στο pride της Κολωνίας. Mιλάμε για άλλα μεγέθη βεβαίως, μέχρι και οι γερμανική Πυσοσβετική είχε περίπτερο (εκεί να δείτε αυτοανάφλεξη που έπαθα). Όμως υπήρχε και πολύ εμπορευματικοποίηση. Ελπίζω οι εδώ οργανωτές να μπορέσουν να το αποφύγουν.

Ακολούθησε το τέταρτο pride της Αθήνας όπου και πάλι μόνος μου πήγα, η παρέα ούτε που να το ακούσει (όλο δικαιωλογίες της πούτσας), από μια άποψη τους καταλαβαίνω, τον φόβο τους, την εσωτερική αδυναμία που έχουμε όλοι μας αποτινάξουμε την αυτο-καταπίεση μας. Κάποια στιγμή ελπίζω να καταφέρουν να την ξεπεράσουν.

Πέρισυ πήγαμε μόνο στο πάρτυ μετά την παρέλαση μαζί με δύο φίλους, εγώ φυσικά ήμουν μέσα στα νεύρα γιατί ήθελα να είχα πάει και στην παρέλαση. Δεν πήγα γιατί γκρίνιαζε ο Στέλιος Νο2.

Φέτος όμως δεν του πέρασε και παρά τα μούτρα που μου έκανε το Στελιό μου κατέβηκα στην παρέλαση μαζί με άλλους δυο φίλους, ο ένας εκ των οποίων μάλιστα είναι λίγο αγοραφοβικός και χρειάστηκε να του κρατάμε το χέρι.
Αναγνωρίζω το γεγονός ότι ο μωρός μου δεν είναι έτοιμος να παρελάσει και δεν τον πιέζω να έρχεται στην διαδήλωση, πρέπει όμως να αναγνωρίσει και εκείνος, με τη σειρά του, το γεγονός ότι εγώ μπορώ και δεν είναι σωστό να μη με αφήνει.
Τα "μούτρα" του πέρασαν μόλις πήγαμε στο πάρτυ μετά την παρέλαση όπου πιστεύω ότι όταν είδε την κοσμοσειροή μάλλον το ψιλο-μετάνιωσε που δεν είχε έρθει και στην διαδήλωση/παρέλαση.

Το pride κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο μεγάλο και αυτό είναι καλό, πολύ καλό.
Ελπίζω κάποια στιγμή να αποκτήσει το μέγεθος που πρέπει να έχει χωρίς να έχει χάσει την ουσία του, ώστε ο κόσμος, η κοινωνία και εν τέλει το κράτος καταλάβουν ότι είμαστε οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, ότι είμαστε ένα από τα δυναμικότερα κομμάτια της κοινωνίας και ότι πρέπει να γίνουν νόμος του κράτους τα δικαιώματα που διεκδικούμε.

Θα πρέπει σίγουρα να δώσουμε τα εύσημα στους διοργανωτές, μια χούφτα άνθρωποι είναι.

Το ίδιο σίγουρο όμως είναι ότι πολλά πράγματα στο pride μπορούν και πρέπει να βελτιωθούν, τόσο από άποψη οργάνωσης όσο και σε θέματα ουσίας.
Είναι το χέρι μας να μην το αφήσουμε να γίνει ένα πανυγήρι (όπως πολλοί γκρινιάζουν).

Του χρόνου περισσότεροι, δυνατότεροι.

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Του κύκλου τα γυρίσματα που ανεβω-κατεβαίνουν



ή αλλιώς: Ότι σπείρεις θα θερίσεις


Με την ίδια ευκολία που οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις σκοτώνουν άμαχο πλυθισμό στο Κουρδιστάν, σκότωσαν τώρα οι ισρληλινοί κομάντος τους τούρκους ακτιβιστές που πήγαιναν βοήθεια σε άλλους αμάχους.

Βγαίνουν τώρα οι τούρκοι πολιτικοί και φωνάζουν για τον άδικο χαμό των δικών τους.

Τον κύκλο της βίας δεν τον συνειδητοποιεί κανείς;;
Την πανάρχαια συμπαντική αλήθεια που λέει: Ότι εκπέμπεις ο ίδιος, θα το εισπράξεις πολλαπλάσιο την ώρα της πληρωμής, δεν την έχουν ακουστά;;

Αλλά είπαμε, συμφέροντα είναι αυτά, δεν είναι παίξε-γέλασε, και μπροστά στα συμφέροντα είμαστε όλοι αναλώσιμοι. Και αυτοί που εκπροσωπούν τα συμφέροντα, αναλώσιμοι είναι και αυτοί... τι ειρωνεία.


Θύματα που 'γίναν θύτες
Θύτες που 'γίναν θύματα.

Γελούν οι Θεοί μαζί μας... (αν υπάρχουν)