.
....ήτανε μεγάλο πάθος.....
.
....κι όπως πριν να τον αγκαλιάσω πάλι δεν μπορώ
.
.
....γύρω μας όλοι οι δρόμοι κλείσαν ξαφνικά
σ΄αδιέξοδα δεν μπαίνω κι ούτε τα καταλαβαίνω
κι από κείνον που με πνίγει φεύγω μακριά
.
.
....κι αν θυμάμαι πράγματα και με πιάνουν κλάματα
θα βρω τρόπο και θα ξεχαστώ.........
.
.
Οταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος, καλύτερα μόνος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζεύουμε τα συντρίμια μας και κοιτάμε μπροστά. Σου εύχομαι τα καλύτερα από εδώ και πέρα φιλαράκο!
Ευχαριστώ αρκουδάκο. Δύσκολο πράγμα ο χωρισμός. Ιδίως όταν προκαλείται από ασυμβατότητα χαρακτήρων που κάποια στιγμή δυστυχώς τα συναισθήματα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα και η απόφαση πονάει...
ΔιαγραφήΚαι να θυμάσαι. Πίσω κοιτάμε μόνο για να παρκάρουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροχώρα μικρέ. Η ζωή είναι μπροστά σου. Ορμα της.