Τι με είχε πιάσει από τότε που γύρισα από τις διακοπές και δεν ήθελα να πατήσω ούτε ένα πλήκτρο για να γράψω μια λέξη, ένα "γειά" βρε παιδί μου, ένα "ψω- - αρμενίζω τώρα, αλλά είμαι καλά και θα τα πούμε...", δεν μπορώ να καταλάβω.Τίποτα.
Λέτε να έφταιξε η ενέργεια από το νησί της Σαντορίνης; Μα αυτό το νησί είναι παγκοσμίως γνωστό ως η super-βιταμίνη των απανταχού συγραφέων.
Μόνο στο γραφείο αν έμπαινα σε κάποιο από τα blog σας για να διαβάσω κανένα νέο σας.
Μυστήριο.
Τέλος πάντων.
Στη Σαντορίνη, που λέτε, περάσαμε πολύ όμορφα. Πρώτη φορά πήγαμε εγώ και ο Στ. μου.
Μαγία.
Όποιος έχει πάει και δεν έχει πάθει πλάκα με την "ενέργεια" που βγάζει αυτό το νησί, ιδίως στην πλευρά του ηφαιστείου, έχει σοβαρό πρόβλημα στις "κεραίες" του και να πάει άμεσα για αναβάθμιση.
Ζάμπλουτος που διαβάζει αυτή την ανάρτιση και θέλει να μου κάνει ένα δώρο, πολύ ευχαρίστως. Θέλω ένα μικρό σπιτάκι (δωμάτιο, μπάνιο, κουζίνα ΚΑΙ πισίνα) τίποτις το σπουδαίο καλέ, κατά Οία μεριά αλλά και Ημεροβίγλι καλά είναι, με θέα στο ηφαίστειο.
Pleeaaassseeeee!!!! (μικλό τσαι χαλιτομένο λαγωνικούλι κουνάει ουλίτσα του).
Σε μια από τις επόμενες αναρτήσεις θα σας έχω φωτογραφικό υλικό με Σαντορίνη όπως δεν την έχετε ξαναδεί.
Κατά τα άλλα η αφεντομουτσουνάρα μου έγινε θείος και προβλέπω ο νεοαφιχθής να μας παίρνει τα μυαλά οικογενειακώς σε χρόνο dt (τώρα που έχει αρχίσει να σκάει χαμόγελα ...).
Να δείτε που αυτός θα μου τα φάει όλα... αυτός.
