Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

ΙΡΑΚ

Η κατάσταση είναι εξοργιστική.
Μου έρχεται και μένα να ουρλιάξω που αισθάνομαι με δεμένα τα χέρια.

Υπάρχει τρόπος να μάθουμε κάποιο φαξ ή κάποιο e-mail της εδώ πρεσβείας του ΙΡΑΚ και να αρχίσουμε να στέλνουμε μηνύματα διαμαρτηρίας;;
Δεν μου έρχεται στο μυαλό κάτι καλύτερο. Εσάς;;

Οι εδώ οργανώσεις ομοφυλοφίλων τι κάνουν;;
Καλό το pride αλλά στο δίπλα "σπίτι" τους καίνε ζωντανούς.

Καλές ειδήσεις

Μπορεί να έχετε ήδη διαβάσει ή ακούσει για τις παρακάτω ειδήσεις.
Επειδή όμως δεν είδα να γίνεται πολύ κουβέντα, θεώρησα καλό να τις συμπεριλάβω σε μία εννιαία ανάρτηση.

Βέβαια δεν εφησυχάζουμε και συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε προφυλακτικό.

Αποκωδικοποιήθηκε πλήρως το γονιδίωμα του ιού HIV

Πειραματικό φάρμακο μείωσε θεαματικά τα επίπεδα του HIV



Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

Η άδεια άργησε μια μέρα (και βάααλεε...)

9 και σήμερα.

Ξέρω δεν είναι καλαίσθητο να γκρινιάζω, αλλά εδώ και αρκετές μέρες έτσι νιώθω.
Σαν καλοί φίλοι που είστε όμως θα με ανεχτείτε με τα καλά μου και τα στραβά μου,
τι σόι φίλοι καλοί θα ήσασταν αλλιώς;; ναι;; :-)

Θέλω να φύγω
Δεν αντέχω άλλο στο γραφείο.
Ο συνάδελφος που είμαστε ομάδα λείπει.
Οι υπόλοιποι συνάδελφοι (οι περισσότεροι) λείπουν και αυτοί και ο χώρος έχει αδειάσει.
Σαν την καλαμιά στον κάμπο.
Η δουλειά, μου φαίνεται μια αηδία.
Τα πάντα εδώ μέσα μου φταίνε με για το παραμικρό.
Διεκπεραιώνω μόνο τα εντελώς απαραίτητα και αυτά με το ζόρι.
Ώρες – ώρες μου έρχεται να αρχίζω να ουρλιάζω
και να βαράω την οθόνη και το πληκτρολόγιο.
Δε γουστάρω άλλο λέμε.

Φίλοι και γνωστοί λείπουν και αυτοί

Σαν να μην μου έφταναν όλα τούτα μου έφυγε και το μωράκι.
Πάει να ξεκουραστεί για λίγες μέρες στο εξοχικό του με μαμάδες, αδελφές, ξαδέλφες
και την λοιπή ατραξιόν.
Το κατανοώ το μωράκι ότι είναι άδικο να περνάει τα πρωινά του ολομόναχο
αλλά τα βράδια που μένει άδειο το κρεβάτι, μου ‘ρχεται να φάω τα σεντόνια.

Ξέρω.
Θα μου πείτε να κάνω υπομονή.
Δεν θέλω άλλο υπομονή, με αηδίασε και αυτή,
να φύγει να πάει αλλού.

Θέλω να φύγω λέμε.

9 και σήμερα.